Rozdział 3

Rano obudziły mnie promienie słoneczne, padające przez okno w salonie.

- Cholera! Zaspałam!

Prace zaczynałam o 7:00, a wstałam o 6:45.

Najpierw szybko pobiegłam do szafy, wzięłam pierwszą lepszą bokserkę, szorty i pobiegłam do łazienki. Wzięłam szybki prysznic, ubrałam się i poszłam do kuchni coś przekąsić. Jeszcze tylko rozczesałam włosy, pozostawiając je rozpuszczone i zbiegłam do baru.

- Uff, zdążyłam - odetchnęłam z ulgą.

Było czysto, więc tylko usiadłam przy ladzie i zaczęłam czytać swoją ulubioną książkę, czekając na klientów.

Około godziny 8:00 pojawił się pierwszy klient. Potem kolejny i kolejny. Obsługiwałam, zmywałam, sprzątałam. I tak w kółko.

Kończąc moją zmianę ludzi ubywało, co mnie bardzo dziwiło, bo przeważnie o tej godz. był największy ruch. Po chwili przypomniało mi się o tym, że dziś ma być impreza zamknięta.

- Nic dziwnego, co chwile organizowane są tutaj różne przyjęcia, zapowiada się niezła harówka – pomyślałam.

Przed 16:00 zaczęli zbierać się zaproszeni goście. W sumie było ich niewielu. Ale nie wnikam. Po piętnastu minutach przyszli organizatorzy. Ku mojemu zdziwieniu było to tych  pięciu chłopaków. Po chwili podszedł do mnie szef i powiedział:

- Liz, wiesz, że ta impreza trwa do rana? Jesteś przygotowana na to?

- Tak szefie, wiem. Ale co z moją ranną zmiana?

- Spokojnie. Rozmawiałem już z Taylor i to ona jutro będzie pracowała cały dzień. Ty masz wolne. - uśmiechnął się.

- No to dziękuję. - odwzajemniłam uśmiech i odeszłam do lady.

Siedziałam i czekałam, aż ktoś czegoś ode mnie będzie potrzebował. W wolnym czasie zaczęłam czytać książkę. Po chwili odruchowo spojrzałam na bruneta, który od początku imprezy w ogóle na mnie się nie spojrzał, a był to ten sam chłopak, który jeszcze wczoraj pytał o moje imię. „To dziwne” – pomyślałam - „Chociaż w sumie to zachowanie tylko potwierdza jego stosunek do mnie”.

Czytałam, czytałam i nawet nie spostrzegłam, że to już 20:00. Poszłam do kuchni, aby zrobić sobie shake'a na kolację. Po chwili usłyszałam głos dobiegający zza lady. Podeszłam, a ciemnoskóry chłopak (chyba jeden z członków zespołu) powiedział do mnie:

- Hej Liz. - na jego twarzy pojawił się wielki banan.

- yyy, hej. Skąd znasz moje imię!? - odpowiedziałam zaskoczona.

- Jestem Zayn. – wyciągnął w moją stronę dłoń. Wyczułam od niego sporą ilość alkoholu.

- Ja Liz, ale to już wiesz. - powiedziałam ze skwaszoną miną.

- Ejj, rozluźnij się. - uśmiechnął się jeszcze bardziej.

- Potrzebujesz czegoś, podać coś? – odrzekłam.

- Nie, nic nie potrzebuję. Tak tylko przyszedłem pogadać.

- mhm. no to pogadaliśmy. – odpowiedziałam, na co on odparł:

- Dobra, dobra, już sobie idę. Właściwie to przyszedłem ci tylko powiedzieć, że podobasz się Liam’owi. - uśmiech znów zawitał na jego twarzy.

Pomyślałam sobie: „Kto to u licha jest Liam?!”. Najwyraźniej zrobiłam dziwna minę i widocznie Zayn to zauważył.

- Nie wiesz o kim mowie, prawda?

- A powinnam? - zapytałam z zmarszczonym czołem.

- Nie chcesz wiedzieć, to nie powiem ci. - powiedział cały czas uśmiechając się.

- W cale nie chcę. Nie obchodzi mnie to. – skłamałam.

- Okey, twoja sprawa.- odwrócił się z satysfakcją i poszedł w stronę tłumu.

Obserwowałam go. Podszedł do bruneta i coś mu mówił. Za chwile obaj się na mnie spojrzeli, a brunet lekko się zarumienił, po czym walnął pięścią w klatę Zayna. To było dziwne.

Dochodziła 21:00. Nagle ktoś mnie zawołał. Głos dochodził z kuchni, więc tam podążyłam. Kiedy weszłam stanęłam jak słup soli. Nie wiedziałam co się dzieje. Cała obsługa stała przede mną. Na czele zespołu Taylor wraz z szefem. Joe trzymał w ręku wielki bukiet kwiatów, a Taylor małe pudełeczko. Wszyscy naraz krzyknęli: „Niech żyje nam Liz!!!”.

Jeszcze przez chwile stałam i nic nie mówiłam. Nie miałam siły niczego z siebie wydusić. Po chwili zwróciłam się do Taylor: -  Skąd ty się tu wzięłaś!? Przecież miałaś być u twojej matki!

- Liz, głuptasie! Przecież są twoje urodziny, nie mogłam cię tu zostawić samej! - uśmiechnęła się ciepło.

- Jak my wszyscy! - dodał Joe, po czym zostałam obdarowana tyloma buziakami, że starczy mi na cały rok. Trzymając prezenty w ręku rozkleiłam się. Usiadłam mimowolnie na krześle chowając twarz w dłoniach. Taylor szybko do mnie podeszła i przytuliła.

Zapytała:

- Liz o co chodzi?

- Bo ja  ... nie spodziewałam się ...- dalej płakałam.

- Ciii, wiem. Tak myślałam. Dziś chcieliśmy ci pokazać, że zawsze będziesz mogła na nas liczyć i że zawsze będziemy traktować cię  jak nasza siostrę! - po czym ucałowała mnie w policzek.

- Dziękuje. - powiedziałam cicho. - Dziękuje za wszystko. - dodałam i wtuliłam się w ramiona mojej przyjaciółki.

~Oczami Zayna~

Podszedłem do lady, żeby zamówić cos do jedzenia dla Nialla. Nikogo nie było przy ladzie, więc skierowałem się w stronę kuchni. Drzwi od pomieszczenia były otwarte i wchodząc zauważyłem Liz, której obsługa składa życzenia urodzinowe. Poszedłem po Liam’a. Gdy byliśmy już z powrotem, zobaczyliśmy jak dziewczyna siedzi na krześle i płacze. Spojrzałem na przyjaciela. Miał zmartwioną minę (a do niego to niepodobne).

- Zaraz wracam. - odpowiedział tajemniczo.

- Ale Liam ... - nie zdążyłem dokończyć, bo zniknął w tłumie. Usłyszałem tylko trzask zamykających się drzwi.

Jeszcze chwile stałem tam i czekałem na Liam’a. Po 15 min wrócił z długą czerwoną różą.

- Zayn możesz zawołać całą obsługę na sale? Powiedz, że potrzebujesz ich do czegoś. - zapytał z nadzieją w oczach.

- Ale co ja mam im powiedzieć? -  przerwał mi.

- Proszę, zrób to dla mnie, wiem, że sobie poradzisz. – powiedział, po czym dal mi wielkiego całusa w policzek i wepchnął mnie do pomieszczenia..

~Oczami Liz~

Moją rozmowę z Taylor przerwał zdenerwowany Zayn. Mówił, że szybko nas potrzebuje na sali, a dalej nie zrozumiałam, bo tak bełkotał.

… Wszyscy wyparowali z kuchni, przepychając się w drzwiach. Ja wyszłam ostatnia, bo chciałam właśnie tego uniknąć. Zamykam drzwi i chcę odejść w stronę reszty grupy, kiedy nagle ktoś chwyta mnie za nadgarstek. Odwracam się, a za mną stoi ten cały brunet.

- Mógłbyś mnie puścić? Muszę iść na salę. – odparłam powstrzymując zdenerwowanie.

- Spokojnie, to tylko fałszywy alarm. – zaśmiał się pod nosem. – Powiedziałem Zaynowi, żeby coś wymyślił, bo chciałem pogadać z tobą na osobności. – kontynuował.

- Ale po co? – zapytałam zdziwiona.

Wyciągnął rękę zza pleców i skierował ją do mnie.

- Wszystkiego najlepszego. – powiedział romantycznym głosem - Proszę, to dla ciebie. – dodał.

 Zatkało mnie. Nie wiedziałam co mam zrobić.

- Eee, dziękuję. – uśmiechnęłam się miło. – Ale skąd wiedziałeś?

- Powiedzmy, że intuicja mi podpowiedziała.- i znów się zaśmiał. Jego uśmiech był taki uroczy…

Z niewiadomej przyczyny poczułam motylki w brzuchu i niezwykłe ciepło.

- Podoba się? – wskazał ręką na kwiatka.

- Taak, jest śliczny.

Nastała niezręczna sytuacja. Teraz oboje nie wiedzieliśmy, co mamy powiedzieć.

- Dziękuję za życzenia i różę, ale wiesz, muszę wracać do pracy. – przerwałam ciszę.

- Mhmm, obowiązki wzywają. Wiem coś o tym. A może wyskoczymy jutro razem po pracy na obiad?

- Przepraszam, ale może innym razem.

- OK. Rozumiem. – spuścił wzrok.

Jednak po chwili zastanowienia powiedziałam:

- Albo wiesz co? Chętnie przejdę się z tobą na ten obiad. To o której?

- Dostosuję się do ciebie. – jego oczy nabrały blasku, patrzył mi prosto w oczy.

- Jutro nie pracuję, to może ok. 14?

-  Mi pasuje. To jutro przyjdę po ciebie tutaj, ok.?

- OK. – uśmiechnęłam się i odeszłam.

Przez resztę imprezy miałam niesamowicie świetny humor. Powiedziałabym wręcz, że mi odbijało (i to na trzeźwo). Taylor stwierdziła, że zostanie do końca ze mną i mi potowarzyszy. Po skończonej imprezie, która trwała do 4 nad ranem, posprzątałyśmy cały lokal i każda poszła w swoją stronę.

Weszłam do mieszkania i od razu skierowałam się do łazienki. O niczym innym wtedy nie marzyłam, jak o ciepłej kąpieli. Przebrałam się w piżamę i położyłam się do łóżka. Byłam tak zmęczona całym dniem, że nawet nie pamiętam kiedy zasnęłam. 

_________________________________________________________________________________

No i macie następny lub masz następny. Sporo wyświetleń, a zero komentarzy. To boli;/

Nam się średnio podoba i chciałybyśmy znać Wasze wrażenia po przeczytaniu, więc śmiało. Czekamy na komentarze.;)

Teraz wielka prośba i zarazem szantaż: prosimy pod dzisiejszym rozdziałem o choć 4 komentarze.

Nagrodą będzie długi czwarty rozdział ze scenami miłosnymi!!

                                                                     

 Jak wasze nadgarstki? ;p

Bye, Directioners

xoxo